رابطه اعتماد اجتماعی با احساس امنیت و امنیت اجتماعی

زمینه و هدف: امنیت اجتماعی به عنوان تضمین‌کنندۀ حقوق و منافع فردی و اجتماعی و مایۀ آرامش و آسایش افراد جامعه، تابع اعتماد اجتماعی است. مطالعه حاضر با عنایت به نقش قابل توجه مردم مناطق مرزی در حفظ امنیت اجتماعی، به بررسی رابطه اعتماد اجتماعی با احساس امنیت و حفظ امنیت اجتماعی در بین مردم شهر سنگان پایین خواف پرداخته است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر در سال1393 به روش پیمایشی و با ابزار پرسش‌نامه که اعتبار صوری آن طبق نظر متخصصان و روایی آن بر اساس ضریب آلفای کرونباخ تعیین شده انجام گرفته است. جامعه آماری، جمعیت 9500 نفری مردم سنگان بوده و حجم نمونه با فرمول کوکران 370 نفر تعیین شده که برای تخصیص آن، افراد 20 سال به بالا به روش تصادفی انتخاب شده  است. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی و استنباطی از جمله میانگین ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته‌ها: میانگین اعتماد اجتماعی، احساس امنیت و حفظ امنیت اجتماعی به ترتیب 2، 1/2 و 7/2 از 5 بوده است. بین متغیر اعتماد اجتماعی و احساس امنیت و بین اعتماد اجتماعی و امنیت اجتماعی رابطه معنی‌دار و مستقیم وجود داشته است. بر اساس آزمون رگرسیون، حدود 62 درصد از تغییرات مربوط به متغیر امنیت اجتماعی با متغیرهای احساس امنیت جمعی، سن، احساس امنیت جانی، اعتماد برون‌گروهی و تأهل قابل تبیین بوده است. نتیجه‌گیری: با افزایش اعتماد اجتماعی، احساس امنیت افزایش یافته و در نتیجه میزان تلاش افراد برای حفظ امنیت اجتماعی بیشتر می‌شود.